De Cisterciënzergroep Sion is een vereniging van mensen die willen leven en werken vanuit de cisterciënzer spiritualiteit
De citaten op deze site zijn van leden van de CGS
De Cisterciënzergroep Sion is een vereniging van mensen die willen leven en werken vanuit de cisterciënzer spiritualiteit
De citaten op deze site zijn van leden van de CGS
“Je verandert. Vraag me niet waar, vraag me niet hoe. Maar je verandert, in de loop van de jaren. Je groeit in God. ”
De CGS is een vrijplaats voor me! Een vrijplaats om te kunnen spreken, te kunnen stamelen over G’d. Waar ik andere reisgenoten op hun geloofsweg mag ontmoeten. In woorden…in de stilte. Waar ik samen met hen mag staan rond het mysterievolle in het leven.
Ondanks het opzeggen van mijn lidmaatschap van de RK kerk, is God voor mij de Ontzagwekkende en het Mysterie gebleven. Met het verlangen om me te verbinden met integere ‘collega godzoekers’. In de CGS heb ik mensen gevonden bij wie ik me geborgen weet en aan wie ik me tegelijkertijd kan schuren. Uiteindelijk gaat het mij om het voeden van Stilte in mijzelf.
Ik heb me jarenlang gelaafd aan kerk en bijbelstudie, maar gaandeweg ontbrak er iets aan. Dan ga je zoeken en nadenken over wat dat kan zijn. En wat bleek? Ik wil God verstaan in een andere taal, ben benieuwd naar andere, oudere christelijke bronnen, en wil me daardoor laten vormen.
En ik heb behoefte aan stilte. En dat binnen een gemeenschap. Omdat ik als vrijwilliger actief ben op klooster Nieuw Sion in Diepenveen, kreeg ik al iets mee van het cistercienzer gedachtengoed. Toen was de stap naar de lekengroep nog maar een kleine.
Ik ben lid geworden van de cistercienzergroep omdat ik de laatste jaren meer en meer op zoek ben naar waar ik God kan vinden. De vijf pijlers waarop deze gemeenschap steunt spreken me aan en ik zoek de steun van deze groep om deze in mijn leven thuis op mijn eigen manier in praktijk te brengen.
In een periode waarvan ik achteraf pas zag dat ik verlangde naar een vorm voor waar ik altijd al vol van was, wees iemand me op het bestaan van deze groep. ‘Is dat niet wat voor jou?’ Ik ging kijken en weet nog wat ik dacht toen ik binnenkwam: hier ga ik nooit meer weg. Het voelde vertrouwd, terwijl alles nieuw was. De cisterciënzer spiritualiteit past me als een handschoen, ik ben hier thuis.
Ik werd lid vanwege mijn belangstelling voor ál wat leeft, in en om mij heen. De sfeer in de groep boeit me, de groep biedt mij voeding voor mijn ziel, weldadig, verbondenheid, solidariteit.
Bij mijn zoektocht naar christelijk geloven via abdij Sion per toeval beland bij CGS in Deventer. De gedachte was er een paar maanden te blijven, om meer van de kerkvaders te begrijpen. Inmiddels is het jaren later. Hahaha.
Ik was in de ban geraakt van Thomas Merton, die cisterciënzer was. In 2004 leidde God me naar de net opgerichte CGS. Ik kan er deelnemen aan de School van de Liefde en elk jaar bijleren. De gestructureerde dag, met de getijden, geeft innerlijke vrijheid.
Opgegroeid binnen de christelijke traditie was het christendom voor mij vroeger vooral: van alles moeten geloven. Nu ontdek ik zoveel wijsheid en ruimte in de christelijke traditie, terwijl ik altijd dacht dat je daarvoor bij het boeddhisme moet zijn!
De verscheidenheid aan mensen vind ik prachtig. En ook de eerlijkheid. Dat helpt mij om mezelf meer te accepteren met de kantjes die ik eigenlijk afkeur. Wat ons verbindt is het verlangen naar God. Stilte, prachtige teksten, samen delen, de plek.
De woorden en gebaren van de monniken raakten me indertijd vaak, omdat ze zo eerlijk en down to earth waren. En omdat ik er mijn eigen manier van zoeken naar God in herkende. Toen de monniken naar Schiermonnikoog verhuisden, zocht ik naar een manier om in verbinding te blijven met deze waardevolle bron van levenswijsheid. Ik besloot novice te worden van de lekengroep én om al klussend deze plek mee in stand te houden.
Mijn allereerste kloosterbezoek werd een openbaring. De stilte, de rust, de prikkelarme omgeving en de liturgie werkten heilzaam. Daar wilde ik meer van. Ik ontdekte via internet Abdij Sion en de lekengroep. Al snel merkte ik dat deelname aan deze groep zegenrijk is voor de ontwikkeling van mijn geestelijk leven.
In de cisterciënzer monniken en leken ontmoette ik mede Godzoekers. Mensen waarmee ik samen kon bidden, getijden vieren en leren om in dienst van ‘ora, lectio divina en labora’ te leven in mijn dagelijks leven. Wat mij raakte, kon ik delen met mijn broeders en zusters van de CGS. Ik werd gevoed door de cisterciënzer spiritualiteit. Het samenkomen met de leden van de groep en de monniken als voorbeeld maakten mij mild. Ik kon weer van mezelf en mijn medemensen houden. Het licht was binnengekomen en bleef aan, dankzij onze CGS-bijeenkomsten en de vieringen met de monniken. Daar ben ik nog elke dag dankbaar voor.
“Ik verlang ernaar het grote mysterie in mijzelf tastbaar en zichtbaar te krijgen, samen met mijn broeders en zusters”