Juist in de ander leren we de Ander kennen

- ton zondervan

 
monniken1_3.jpg

Verbonden met de monniken van Schiermonnikoog

Onze groep is erkend door abt en broeders van (voorheen) Abdij Sion, nu: de monniken van Klooster Schiermonnikoog. Sinds 2003 komen we maandelijks bij elkaar en enkele van de broeders zijn nauw betrokken geweest bij de oprichting van onze groep en de geestelijke vorming van de leden van het eerste uur. Die erfenis dragen we nu verder.

Het is voor de broeders altijd belangrijk geweest dat onze groep zelfstandig zou zijn. We mochten geen ‘kloostermossel’ worden, maar werden - soms tegen onze zin in - vriendelijk maar beslist gedwongen om in spiritueel opzicht op eigen benen te staan. Broeder Alberic, de abt, heeft ons geholpen bij het opzetten van een gedegen vormingsprogramma en heeft ons in het begin zelf les gegeven, evenals broeder Paulus. Toch klonk het geregeld: ‘Als de abdij afbrandt, moet jullie groep blijven bestaan.’ In 2003 leek het nog ondenkbaar dat de abdij zou verdwijnen. Inmiddels zijn de monniken verhuisd en moeten we daadwerkelijk op eigen benen staan. Maar zonder het contact met abt en broeders zouden we niet kunnen bestaan. Niet juridisch, niet spiritueel. Gelukkig zijn we nog altijd welkom op het terrein van wat nu Klooster Nieuw Sion heet.

Nu de broeders op Schiermonnikoog wonen, zien we elkaar minder vaak, maar de verbondenheid is er niet minder innig om. Vader abt komt enkele malen per jaar naar Diepenveen om aanwezig te zijn bij onze bijeenkomsten, om ons les te geven of voor een lezing. Hij is nauw betrokken bij de ontwikkelingen binnen de groep.

Klooster Schiermonnikoog behoort tot de Orde der Cisterciënzers van de Strikte Observantie. Ook wel bekend als: trappisten.

 

Verbonden met de regio en de rest van de wereld

Schermafbeelding 2020-06-17 om 16.10.23.png

regionaal

Naast de CGS zijn er in Vlaanderen en Nederland nog vijf andere cisterciënzer groepen, te weten bij de abdijen van Westmalle, Westvleteren, Brecht, Zundert en Arnhem. Dit noemen we: de regio.

Afgevaardigden van deze groepen komen jaarlijks bij elkaar voor een regionaal overleg. We houden elkaar op de hoogte van nieuws en ontwikkelingen. Elke twee jaar wordt er een Regionale Ontmoetingsdag georganiseerd bij/in een van de abdijen.

De Ontmoetingsdagen worden door de groepen georganiseerd. Vaste onderdelen zijn wel: een lezing van een broeder of zuster, uitwisseling tussen de groepen en meebidden in de getijden. Daarbuiten is altijd nog volop ruimte voor verrassingen in het programma.

 

internationaal

Wereldwijd zijn de cisterciënzer groepen als paddestoelen uit de grond geschoten, rond de eeuwwisseling. Zonder dat het van tevoren afgesproken was, ontstonden bij cisterciënzer abdijen groepen van belangstellenden. Op initiatief van de Orde hebben zij onderling contact gelegd en hebben ze een eigen bestuur. Een afvaardiging van het internationale bestuur is soms als gast aanwezig bij het Generaal Kapittel van de orde.

De Orde der Cisterciënzers van de Strikte Observantie (ocso) erkent het bestaan van de cisterciënzer groepen, maar we zijn (nog) geen officiële ‘tak’ van de orde. We worden in de officiële stukken vooralsnog gezien als ‘a lay expression of our Cistercian charism.’ Binnen de orde wordt met nieuwsgierigheid gekeken naar hoe de leken zich wereldwijd ontwikkelen.

Elke vier jaar is er een internationale bijeenkomst van cisterciënzer groepen, waarbij afgevaardigden van de groepen en monniken en monialen vanuit de abdijen samenkomen.

Naar de internationale site

In de cisterciënzer monniken en leken ontmoette ik mede Godzoekers
— Harry P.M. Haagen